Enigszins wanhopig strompel ik naar beneden over de bemodderde berghelling. Alles wat eerst nog op stabiele grond had kunnen lijken is inmiddels veranderd in een brij van regen, zweet en tranen van andere hikers en het geheel is ook nog eens de hele dag platgestampt door Erasmusstudenten en andere toeristen. “Welkom in Noorwegen” mompel ik tegen mezelf. “Kom voor de wilde natuur en blijf omdat je de bewoonde wereld niet meer terug kan vinden.”
Een paar maanden voor deze benarde situatie was ik nog vol enthousiasme: lekker een half jaar op Erasmus gaan. Het kiezen van de plaats van je Erasmus is al vrij lastig. Ga ik een half jaar leven als een koning in Polen en kom ik terug met leverfalen? Ga ik de gok wagen dat ik word ingeloot in de VS? Uiteindelijk besloot ik om te kiezen voor een onderwijsprogramma dat nog een beetje inhoud had en een land dat mij veel interesseert: Noorwegen. Kristiansand om precies te zijn.
Na een ruime twee maand hier kan ik veel van de vragen beantwoorden die men mij vroeg toen ik voor het eerst vertelde dat ik naar Noorwegen wilde gaan. Is dat niet koud? Nee, dat valt mee. Ik zit in het zuidelijkste puntje van Noorwegen en het is hier nog steeds gewoon 8 graden boven 0, dus ik vries niet dood. Is dat niet duur? Ja, voor een courgette betaal je bijvoorbeeld 20 Krona, ongeveer €2,10. Terwijl een traantje over mijn wang biggelt reken ik mijn boodschappen af, standaard tussen de 10 en 15 euro per dag en dat terwijl ik het meeste in sketchy Aziatische goedkope winkels koop. En dat is alleen nog maar groente. Vol weemoed denk ik terug aan de Brouwerij waar een heerlijke matig getapte Heineken gewoon een euro kost. Luid snikkend tik ik 98 Krona (ongeveer €10, ook wel een donnie genoemd door de meer streetwise AEGEEër) neer als ik een biertje bestel.
Het idee achter een Erasmus is internationale samenwerking en culturele uitwisseling, net als bij AEGEE eindigt dat dus standaard in drank. De ervaringen van het uitgaansleven in Noorwegen zijn rijk. Noren overdag zijn beleefde, enigszins afstandelijke, nette mensen. Allemaal hebben ze echter één zwakke plek: alcohol. De nachtelijke Noor wil met iedereen praten en iedereen aanraken. De nachtelijke Noor geeft rondjes veel te dure alcohol. De nachtelijke Noor is zeer luid. De nachtelijke Noor maakt je in half Noors, half Engels duidelijk dat je zijn beste vriend bent, om je de volgende dag weer lekker Noors afstandelijk te behandelen. De nachtelijke Noor zet tatoeages die hij zich de volgende dag niet kan herinneren.
De volgende dag is tijd voor het op alcohol na meest belangrijke aspect van een Noors leven: sport. Bijna elke Noor sportief, wat goed te zien is als ik als magere Nederlander in de sportschool er compleet uit word gesport door een Noor die twee keer mijn leeftijd is. Waarna ik met spierpijn, omdat ik dat veel te zware gewicht heb geprobeerd te tillen, maar ga uithuilen in de sauna.
Om beter te kunnen integreren ben ik een cursus Noors gaan doen. Handig want dan kan ik in de sauna vragen of ze alsjeblieft kunnen stoppen met om de minuut vers water op de kolen te gooien. Zo lastig kan het niet zijn, Noors lezen gaat me al makkelijk af, omdat het zoveel op Duits en Nederlands lijkt. Inderdaad, het schrijven en woorden leren gaat heel snel maar dan komt de grote moeilijkheid: verstaan en spreken. In de regio waar ik woon is er een volgend stappenplan om een zin uit te spreken:
- Lees de zin. Bijvoorbeeld: Ha de bra (tot ziens).
- Haal alle klinkers weg: H d br
- Voeg een willekeurig aantal nieuwe klinkers toe op willekeurige plekken: H di bro
- Verwijder alle spaties: hdibro
- Mompel dit vervolgens zo binnensmonds mogelijk terwijl de internationale student enigszins in paniek raakt
Geen touw aan vast te knopen dus.
Noorwegen zit vol met verrassingen. Toen ik op een ochtend de stad wilde verkennen liep ik ineens een natuurgebied in. Na een half uur lekker wandelen wilde ik toch wel weer terug naar huis. De weg terug bleek echter niet terug te vinden en er was geen teken van dat ik in een natuurgebied naast een stad was. Dat is typisch voor Noorwegen. Hoewel het veel groter is dan Nederland heeft het maar 5 miljoen inwoners tegenover Nederlands 17 miljoen. Overal waar de stad stopt, begint de natuur.
Die natuur bracht mij ook naar het startpunt van dit artikel. Dit was op de terugweg van wat één van de zwaarste hikes van Noorwegen was. Bij de start van de hike staan waarschuwingsborden dat dit alleen voor ervaren hikers was bedoeld. Net doen alsof ik het niet had gezien begon ik vol enthousiasme aan de eerste hike van mijn leven, een jonge Viking als ik moet ik toch wel even 22 kilometer kunnen wandelen.
Tijdens deze hike ontdekte ik het grote voordeel van Noorwegen én het grote nadeel. Het voordeel: het is adembenemend mooi. Een Nederlandse grachtengordel zal nooit kunnen tippen aan de indruk die een Fjord maakt. Na 4 uur wandelen stond ik aan de rand van de grootste afgrond die ik ooit heb gezien en voor het mooiste uitzicht wat ik ooit heb gezien. Het nadeel, dat zich vooral op ook 4 uur durende terugweg manifesteerde was dat het wel heel hard regent. Hoe noordelijker je gaat in Noorwegen hoe harder het regent en de meeste natuurgebieden liggen op plekken waar het zo hard regent.
Een Erasmussemester is als een half jaar durende Summer University: je gaat belachelijk veel uit, je maakt nieuwe beste vrienden, je ontmoet de gekste nationaliteiten en het is vooral onvergetelijk. Als een AEGEEër moet dit je toch wel aanspreken en ik zou daarom iedereen een Erasmus aanraden. En als je de kans hebt, probeer dan Noorwegen.
